|
||||||||
“ The influence of the Mississippi “Old Man” River on American jazz, blues and roots music is indisputable. The Avey Grouws Band make their home in the Quad Cities, an area distinctive as the Mississippi River flows from east to west… “ Ze (Jeni Grouws, Chris Avey en Bryan West) ontmoetten elkaar enkele jaren geleden, tijdens een blues jam in de Quad Cities, een regio van vier steden in de Amerikaanse staten Iowa en Illinois: Davenport en Bettendorf in het zuidoosten van Iowa, en Rock Island, Moline en East Moline in het noordwesten van Illinois. Chris Avey, voormalig lid van The Avey Brothers en lead gitarist van blues icoon Big Pete Pearson, wordt een "jongere, meer vurige Coco Montoya gemengd met een scheutje Tab Benoit" genoemd. Avey en drummer Bryan West werden in 2009 met The Avey Brothers, derde tijdens de IBC in Memphis. Snel werd het Avey Grouws duo gevormd en, na enkele optredens met een volledige ritmesectie, in 2016 de band. De vier, die sinds 2017 optreden als de Avey/Grouwns Band, zijn Jeni Grouws (zang), Chris Avey (gitaar, zang), Bryan West (drums) & Randy Leasman (bas). Ze wonnen de Iowa Blues Challenge 2019 en 2017. “The mix of midwestern muscle and southern charm is reflected in the passionate, powerful and playful music of their debut album…” De muziek waar het bij de Avey/Grouws Band om gaat en die hun debuutalbum ‘The Devil May Care’ omarmt, is een “een mengeling van het gespierde uit het midwesten en zuidelijke charme” of, kort samengevat is: “gepassioneerd, krachtig en speels”. De tien originele nummers zijn geschreven door het duo Grouws/Avey. Het duo wordt op het album gebackt door drummer Bryan West en bassist Randy Leasman. In de opener flirt Jeni met haar man “Come and Get This Love” op een rumba ritme dat uitnodigt om te dansen. De titelsong “Devil May Care” is een slimme kijk op roekeloos gedrag op een priemend riff van Avey, terwijl Jeni zingt over een verboden affaire die misschien een zonde is, maar “alleen de duivel iets kan schelen”. Daarna opent West “Rise Up” met een opzwepende Afrikaanse tamtam beat terwijl Jeni ons oproept om “boosheid om te zetten in actie”. In de doo wop getinte love song met wat Tex Mex “Let’s Take It Slow” verandert de sfeer en de stemming en komen de gevoelens bovendrijven. Hoe mooi Iowa kan zijn -inclusief een knap slide solo- proef je in “Long Road”. De ritmesectie zorgt overtuigend voor de roadhouse shuffle, aangevuld met wat barrelhouse piano van Nick Vasquez, terwijl Jeni zingt als Bessie Smith in het vurige “Let Me Sing My Blues”. Het akoestische “Weary” is een dromerig akoestisch nummer en “Dirty Little Secret” zou het vervolg op de titelsong kunnen zijn. Avey duetteert met Jeni in “Dig What You Do” een boogie en “Two Days Off (and a Little Bit of Liquor)”, de swingende afsluiter vertelt hoe hardwerkende mannen en vrouwen moeilijke tijden bestrijden met de belofte van een uitstel in het weekend. De Avey/Grouws Band leveren met ‘The Devil May Care’ een sterk debuut af. Dit is proeven en meegenieten van hun liefde voor blues, roots en bluesrock! “ With ‘The Devil May Care’, the Avey / Grouws Band deliver a strong debut. This is tasting and enjoying their love for blues, roots and blues rock!... “ (ESC for Rootstime.be) Eric Schuurmans
Release: 20/03/2020 Album track list: Album line-up: Discography Avey Grows Band: The Devil May Care [2020] | Road to Memphis (EP,6#) [2018] | |
||||||||
|
||||||||